jueves, 7 de agosto de 2008

Ollos vivos, ollos mortos

Ollos abertos, ollos pechados

Os máis tristes son os que choran

Nun compás, voltamos

Lonxe e preto, ahí están

Non serve navegar atrás


As túas bágoas de novo

Acá e mesmo acolá

Emerxen dous ríos

Salinos como o mar

Non serve navegar atrás


Nas túas meixelas, vénse

Sínteste baleira ás veces chea

Chea non pódes ver

O lonxe mar ou preta terra

Non server navegar atrás


¿Pra que serve mirar atrás?

Se non podes voltar aló

alí soños eran

aquí poucos son

Do mar e da terra,

biquiños compañeira.




Por Breixo Criado Arroyo, dedicado a todas aquelas personas que cruzan o mar en patera,cayuco ou o que sexa, e nón ven cumpridos os seus soños, por un mundo mellor.

-En castellano-

Ojos vivos, ojos muertos

Ojos abiertos, ojos cerrados
los mas tristes son los que lloran
en un compás, regresamos
lejos y cerca, ahí están
no sirve caminar atrás

Tus lagrimas de nuevo
aqui y mismo alli
emergen dos rios
salinos como el mar
no sirve caminar atrás

En tus mejillas se ven
te sientes vacia a veces llena
llena no puedes ver
el lejano mar o la cercana tierra
no sirve caminar atrás

¿Para que sirve mirar atrás?
sino puedes volver allá
allí sueños eran
aquí pocos son
del mar y de la tierra
besitos compañera.